Ωτοπλαστική είναι η επέμβαση που έχει σαν στόχο την αποκατάσταση των προεξεχόντων (πεταχτών) αυτιών. Τα πεταχτά αυτιά (αφεστώτα ώτα) δημιουργούν αισθητικά προβλήματα και ψυχολογικές διαταραχές στα μικρά παιδιά -κυρίως αγόρια- λόγω των πειραγμάτων που δέχονται από τους συνομηλίκους τους κατά τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου. Λειτουργικό πρόβλημα δεν υφίσταται.

Είναι συγγενής πάθηση (κληρονομείται) και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οφείλεται στην μη δημιουργία ανθέλικας στο πτερύγιο η οποία φέρνει το αυτί προς τα πίσω, με αποτέλεσμα το πτερύγιο να προεξέχει προς τα μπροστά. Μπορεί να αφορά μόνο το ένα ή και τα δύο αυτιά και η απόκλιση ποικίλει από ελαφριά έως σχηματισμού ορθής γωνίας του αυτιού με το κεφάλι. Παρατηρείται σε ποσοστό περίπου 5%των νεογέννητων παιδιών και με την ίδια περίπου αναλογία στα δύο φύλα. Εκείνο που κάνει μεγαλύτερο το ποσοστό της επέμβασης στα αγόρια είναι το γεγονός ότι τα κορίτσια καλύπτουν επιμελώς τα αυτιά τους με τα μακριά μαλλιά τους.

Βοηθάει η τοποθέτηση λευκοπλάστ στα αυτιά των νεογέννητων παιδιών;

Οι προσπάθειες των γονέων να φέρουν το αυτί προς τα πίσω με διάφορα τεχνάσματα και κόλπα (βάζουν λευκοπλάστ κατά την διάρκεια του ύπνου, βάζουν τα παιδιά να κοιμούνται πάνω στο αυτί κ.λ.π.) μόνο ταλαιπωρία προκαλεί τα παιδιά και καμία επίδραση δεν έχει στο πεταχτό αυτί.

Πότε πρέπει να γίνεται η ωτοπλαστική;

Η καλύτερη ηλικία για την αποκατάσταση του προβλήματος είναι πριν πάει το παιδί στο σχολείο αφού η ανάπτυξη του αυτιού έχει ήδη ολοκληρωθεί. Έτσι δεν θα δεχθεί και τα πειράγματα από τους συμμαθητές του. Η επέμβαση όμως μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε ηλικία.

Πως γίνεται η πλαστική αυτιών; Απαιτείται γενική αναισθησία;

Η επέμβαση μπορεί να γίνει με τοπική ή γενική αναισθησία. Αν ο ενήλικας ασθενής είναι συνεργάσιμος και δεν φοβάται μπορεί άνετα να γίνει με τοπική αναισθησία. Συνήθως τα παιδιά τα χειρουργούμε με γενική αναισθησία.

Η δυσκολία της οφείλεται στο ότι είναι δύο τα αυτιά και πολλές φορές δεν διορθώνονται στον ίδιο βαθμό και δημιουργείται μια μικρή διαφορά μεταξύ τους. Όπως επίσης όταν το πρόβλημα αφορά μόνο το ένα αυτί που πρέπει να γίνει όπως το άλλο.

Υπάρχουν πάρα πολλές βασικές χειρουργικές τεχνικές και πάρα πολλές τροποποιητικές των βασικών τεχνικές για την διόρθωση του προβλήματος, πράγμα που σημαίνει ότι καμία δεν επιλύει όλα τα προβλήματα και καμία δεν είναι χωρίς επιπλοκές.

Καλύτερη τεχνική είναι εκείνη που δεν καταστρέφει την ανατομία του αυτιού σε τέτοιο βαθμό που να φαίνεται το αυτί χειρουργημένο.

Εγώ προτιμώ τις πιο συντηρητικές τεχνικές που συνδυάζονται με μικρή διατομή του χόνδρου, αφαίρεση -αν χρειάζεται- μικρών χόνδρινων τεμαχίων από την οπίσθια επιφάνεια (ανάλογα με το πάχος και την λοιπή ανατομία του χόνδρου), και ολοκλήρωση της επέμβασης με την τοποθέτηση μόνιμων εσωτερικών ραμμάτων (τροποποιημένη τεχνική Mustarde), ανάλογα με την περίπτωση, για την επιτυχή έκβαση της επέμβασης.

Υπάρχουν όμως κάποιες περιπτώσεις στις οποίες πρέπει να εφαρμόσουμε επιθετικότερες τεχνικές (διατομές και χαράξεις του χόνδρου σε συνδυασμό με ράμματα) για να επιλύσουμε το πρόβλημα.

Γενικά οι εκτεταμένες διατομές των χόνδρων και η αφαίρεση μεγάλων τμημάτων πρέπει να αποφεύγονται γιατί τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν ενδέχεται να είναι πολύ χειρότερα από αυτό καθ΄ αυτό το αρχικό πρόβλημα.

Με την τρoποποιημένη τεχνική Mustarde που χρησιμοποιώ δεν καταστρέφεται η ανατομική του πτερυγίου. Υπάρχει όμως μια πιθανότητα να χαλαρώσουν τα ράμματα και να υποτροπιάσει το πρόβλημα. Αυτό μπορεί να συμβεί πιο εύκολα όταν το πρόβλημα αφορά μόνο το ένα αυτί . Στην περίπτωση αυτή είναι πολύ εύκολο να επέμβουμε ξανά χωρίς δυσκολία και να διορθώσουμε το πρόβλημα.

Είναι επώδυνη επέμβαση η ωτοπλαστική; Ποια είναι η μετεγχειρητική πορεία;

Μετεγχειρητικά υπάρχει περίδεση των αυτιών για μία εβδομάδα, ο πόνος είναι ελάχιστος έως ανύπαρκτος και ο ασθενής αν δεν έχει πάρει νάρκωση πηγαίνει μετά από μία-δύο ώρες στο σπίτι του. Λαμβάνει αντιβιοτικά και αν χρειαστεί αναλγητικά και μπορεί να κάνει τις δραστηριότητές του με προσοχή αν δεν ενοχλείται ή μπορεί να καλύψει την περίδεση της κεφαλής.

Έχει συμβεί αρκετές φορές να γίνεται ωτοπλαστική μαζί με ρινοδιαφραγματοπλαστική χωρίς η μετεγχειρητική πορεία να είναι δύσκολη για τον ασθενή διότι καμμία από τις δύο επεμβάσεις δεν έχει ιδιαίτερο πόνο.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Facebook