Μυριγγοτομή & Τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού

Στις περιπτώσεις όπου έχουμε μόνιμη δυσλειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας, δηλαδή όταν το μέσο αυτί δεν αερίζεται, κάτι που συνήθως προκύπτει στα παιδιά που έχουν κρεατάκια (αδενοειδείς εκβλαστήσεις) παρατηρείται συλλογή του υγρού στο μέσο που παραμένει παρά την θεραπευτική αγωγή.

Τότε η ωτίτιδα ονομάζεται εκκριτική, προκαλεί προσωρινή βαρηκοΐα και απαιτείται χειρουργική παροχέτευση του υγρού. Αυτό γίνεται με μια τομή στο τύμπανο (μύριγγα) και λέγεται μυριγγοτομή. Γίνεται με γενική αναισθησία και με την βοήθεια του μικροσκοπίου. Μετά την διάτρηση του τυμπανικού υμένα το υγρό παροχετεύεται προς τα έξω και αναρροφάται. Συνήθως τοποθετούνται και σωληνίσκοι αερισμού (1 σε κάθε αυτί) ώστε να αερίζεται η κοιλότητα του μέσου αυτιού και να μην δημιουργηθεί ξανά το υγρό. Το σωληνάκι μένει εκεί μέχρις ότου αποκατασταθεί η λειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας. Συνήθως τα σωληνάκια πέφτουν μόνα τους μέσα σε 6 μήνες και κλείνει η τρύπα. Αν δεν πέσουν μόνα τους τα αφαιρούμε συνήθως εύκολα στο ιατρείο.

Στα παιδιά καθώς η αιτία γένεσης της εκκριτικής ωτίτιδας είναι η απόφραξη του στομίου  της ευσταχιανής σάλπιγγας από τα κρεατάκια απαιτείται και αδενοτομή, αλλιώς η ωτίτιδα θα συνεχίζει να επιμένει, το υγρό θα αναπαράγεται και η βαρηκοΐα θα συνεχίζεται.